Tradycją luterańską, jest wspomnienie swoich bliskich, tak zwana “wspominka” albo “przypominka”. Wtedy to podczas nabożeństwa, po kazaniu ksiądz odczytuje personalia wspominanej zmarłej osoby, przekazuje dla rodziny kilka słów pociechy opartych na Słowie Bożym oraz prowadzi modlitwę dziękczynną za życie zmarłego, w której prosi także Boga o pokój i błogosławieństwo dla wspominającej rodziny. Tradycją w naszej parafii jest śpiewanie stosownej pieśni, podczas której rodzina i zbór może złożyć ofiarę ołtarzową.
“Wspomnienie” zazwyczaj ogłaszane jest ok. 6 tygodni po pogrzebie oraz w pierwszą rocznicę śmierci. Każde kolejne wspomnienia wg uznania rodziny. Prosimy o zgłaszanie “wspomnienia”, co najmniej tydzień przed nabożeństwem w kancelarii parafialnej.
Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, ja wam daję.
Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
Ewangelia Jana 14,27